PLAN DALTOŃSKI 

w grupie

„Przyjaciele Kubusia Puchatka"

 

„Być samodzielnym, odpowiedzialnym i umieć współpracować to ważne zadanie - z pedagogiką Planu Daltońskiego tak się stanie! "

 

W roku szkolnym 2013/2014  rozpoczęliśmy wdrażanie w naszym przedszkolu koncepcji planu daltońskiego. 

Zgodniez założeniami edukacji daltońskiej ogromną rolę w procesie nauczania stanowi wizualizacja, co pozwala dzieciom lepiej zrozumieć
i zapamiętać zasady obowiązujące w grupie.

 

Najpierw zapoznałyśmy dzieci z kolorami 

DNI TYGODNIA.

  Każdy dzień tygodnia ma przypisany określony kolor:

poniedziałek- czerwony;

wtorek - niebieski;

środa - pomarańczowy;

czwartek - zielony;

piątek - żółty;

sobota i niedziela –biały.

 

 

Codziennie rano, dzieci przesuwają słoneczko na określone kółeczko, symbolizujące dzień tygodnia. Dzieci odliczają też kolejne dni do końca tygodnia, utrwalają nazwy, stosują określenia: wczoraj, dzisiaj, jutro, za 2 dni itp.

Z niecierpliwością odliczają dni do piątku, ponieważ piątek jest dniem, kiedy dzieci mogą przynosić zabawki do przedszkola. Dzieci same próbują się już kontrolować, kiedy zwracają uwagę innym kolegom, że dziś nie można przynosić zabawek, bo dzisiaj nie jest piątek – dzień żółty.

Następnym elementem wizualizacji była

LISTA OBECNOŚCI.

Na przygotowanej tablicy obecności, dzieci zaraz po wejściu do sali, obok swojego zdjęcia, przyczepiają wybraną przez siebie „buźkę", adekwatną do swojego samopoczucia. Na początku trzeba było dzieciom o tym przypominać, obecnie same się kontrolują, upominając „zapominalskich”, że jeszcze nie zaznaczyli swojej obecności. To pozwala nam na szybkie sprawdzenie, ile jest dzieci w przedszkolu, a kogo nie ma w danym dniu.

 

 

      Kolejnym elementem wizualizacji, który wprowadziłyśmy
                       w naszej grupie, był KALENDARZ URODZIN.

Tradycją są już obchodzone w grupie przedszkolnej „urodzinki”. Dzieci w dniu swoich urodzin przynoszą do przedszkola słodycze, którymi częstują wszystkie dzieci i panie. Solenizantowi  śpiewamy 100 lat, składamy życzenia, wręczamy drobny upominek.

Kalendarz urodzin daje dzieciom możliwość samodzielnego śledzenia, kto jeszcze będzie obchodził „urodzinki” w najbliższym czasie. Jednocześnie dzieci utrwalają w ten sposób kolejne pory roku oraz miesiące przypadające na daną porę roku.

 

W grupie „maluszków” wprowadziłyśmy również wizualizację

TO JUŻ POTRAFIMY.

Po osiągnięciu danej kompetencji, dziecko umieszcza swoje zdjęcie przy piktogramie symbolizującym daną umiejętność.

 

 

W bieżącym roku szkolnym opracowałyśmy kolejne piktogramy symbolizujące umiejętności.

 

 

 

 

 

W poprzednim roku szkolnym wprowadziłyśmy wizualizację PLANU DNIA. W tym celu zostały zakupione zegary. Jeden wskazuje czas, pozostałe (8)wskazują godzinę rozpoczęcia danej czynności, zobrazowanej poniżej rysunkiem. Zegary oraz obrazki do planu dnia wiszą kolejno na ścianie i dziecko w każdym momencie może sprawdzić, co będzie się działo za chwilę, np.:po obiedzie będzie czytanie bajek, a potem będą zabawy dowolne.Łatwo też opowiadać o tym, co było i będzie, przypominać sobie, co dzisiaj działo się w grupie. Taki harmonogram z założenia ma budzić
w dziecku poczucie odpowiedzialności za poszczególne jego elementy. Uzupełnieniem planu dnia jest  niedawno zakupiona tablica „Mój dzień w przedszkolu”. Nauczyciel zaznacza strzałką na planie dnia, która czynność w danym momencie się rozpoczyna, natomiast dziecko -PRAWA RĘKA przesuwa strzałkę na tablicy „Mój dzień  w przedszkolu”, dając jednocześnie sygnał gongiem, w który jest wyposażona ta tablica.

 

 

 

Chcąc zmotywować dzieci do nauki odpowiedzialności wprowadziłyśmy w grupie DYŻURY. 

Najpierw przy posiłkach, później w łazience.

Do każdego dyżuru wyznaczamy dwoje dzieci.

Podczas dyżuru przy posiłkach dzieci pomagają przy nakrywaniu do stołu – rozkładają talerzyki, kubki, sztućce.  Po skończonym posiłku pomagają zebrać naczynia ze stolików i odnieść na wyznaczone miejsce.

 

 

Dużym zainteresowaniem cieszy się również dyżur
w łazience. Podczas gdy jeden dyżurny nakłada pastę pozostałym dzieciom na szczoteczkę, drugi pilnuje porządku w łazience (spłukiwanie wody w toalecie, średni strumień wody, nie rozlewanie wody, zakręcanie kranów).

To bardzo trudna i odpowiedzialna praca.

 

 

W bieżącym roku szkolnym zostały wprowadzone kolejne dyżury:

- dyżurny od kącika przyrody,

 

 

- dyżurny od kącików zabaw.

 

 

Zadaniem dyżurnego od kącika przyrody jest aktualizacja pogody, pory roku na specjalnej tablicy oraz dbanie, by ptaki w karmniku miały zawsze pokarm.

 

Do nauki różnych czynności wykorzystujemy

INSTRUKCJE CZYNNOŚCIOWE– zwizualizowane etapy wykonania określonych zadań, z wykorzystaniem których dzieci podejmują samodzielnie aktywność.

 

 

Koleją wizualizacją, którą wprowadziłyśmy w naszej grupie

toTOALETA WOLNA – TOALETA ZAJĘTA.

W łazience, na drzwiach wahadłowych prowadzących do toalety wiszą tabliczki, które z jednej strony są czerwone (zajęta), a z drugiej zielone (wolna). Każde dziecko wchodząc do toalety odwraca tabliczkę, informując pozostałe dzieci, że toaleta jest w tej chwili zajęta. Po wyjściu, ponownie odwraca na kolor zielony – toaleta wolna.

 

 

TABLICA ZADAŃ– W poprzednim roku szkolnym nauczyciel co tydzień prezentował dzieciom zadanie na bieżący tydzień do wykonania w wolnym czasie. Po wykonaniu zadania, dzieci na tablicy zadań przyczepiały słoneczko pod kolorem dnia, w którym to zadanie wykonały. Słoneczko mogło być smutne, albo wesołe i symbolizowało stan emocjonalny, który towarzyszył dziecku w trakcie wykonywania tego zadania.

 

 

Od września bieżącego roku szkolnego mamy nową tablicę zadań. Zwiększyła się też liczba zadań do wykonania w danym tygodniu do 5

i są one z różnych sfer aktywności. Dzieci planują na tablicy dzień wykonania zadania oraz zaznaczamy termin jego realizacji, a także emocje towarzyszące wykonaniu zadania. Podczas planowania dzieci wykorzystują kolory dni tygodnia i buźki wyrażające różne emocje.

 

 

 

W poprzednim roku szkolnym dzieci zostały zapoznane również
z METODĄ PRZENIESIONEJ UWAGI, która polega na wykorzystaniu kolorów do wizualizacji zachowania się dziecka
w sytuacji zadaniowej:

czerwony - oznacza, że teraz dziecko pracuje samodzielnie, zastanawia się nad rozwiązaniem zadania,

pomarańczowy - oznacza, że teraz dziecko , jeżeli tego potrzebuje, może zwrócić się do lidera (prawej ręki) lub innego dziecka

zielony - oznacza , że teraz dziecko może podejść do nauczyciela.  

 

        

 

W naszej sali funkcjonuje ZEGAR DALTOŃSKI, którego tarcza jest podzielona kolorami na 5, 10, 15 i 30 minut. Zegar daltoński wykorzystujemy przy różnych okazjach, np. przy  wyznaczaniu czasu na zabawę, sprzątanie.   Specjalny mechanizm i oznaczenia  pozwalają dzieciom zrozumieć, że 30 minut na wykonanie zadania, to o wiele dłużej niż 5. Dzieci obserwując zegar, same widzą upływający czas i wiedzą, że za chwilę minie wyznaczony czas na swobodną zabawę.

 

 

Zegar ten cieszy się bardzo dużym powodzeniem, szczególnie

w czasie korzystania z gier komputerowych i atrakcyjniejszych zabawek.

Dzieci same nastawiają czas i pilnują, kiedy się kończy.

 

 

 

Kolejnym elementem wizualizacji, jaki poznały „Kubusie” to WIZUALIZACJA KĄCIKÓW. Przy każdym kąciku znajduje się kolorowe zdjęcie ukazujące, jak ma wyglądać to miejsce po skończonej zabawie. Wizualizacja kącików bardzo pomaga dzieciom w utrzymaniu ładui porządku w sali i powoduje, że dzieci nie potrzebują pomocy przy układaniu zabawek.

 

 

    

 

W drugiej połowie ubiegłego roku szkolnego wykonałyśmy wspólnie z dziećmi ETYKIETKI I ZAWIESZKI wizualizujące, które dziecko wyszło z sali. Dziecko, które opuszcza salę w ciągu dnia zawiesza na drzwiach zawieszkę ze swoim zdjęciem, a na szyi etykietkę z symbolem grupy. Zawieszka na drzwiach jest informacją dla nauczyciela, które dzieci są poza salą, etykietka natomiast jest informacją dla innych pracowników przedszkola, z której grupy dziecko jest poza salą.

 

 

 

Nowością w tym roku szkolnym sąwprowadzona niedawno wizualizacje:

PRACA W PARACH i PRACA W GRUPACH.

Współpraca w parach lub w zespole wymusza na dzieciach konieczność komunikowania się oraz podejmowania wspólnego działania, osiągania kompromisów, co wzmacnia stosunki między dziećmi. Za każdym razem dziecko tworzy parę z innym kolegą, albo z koleżanką, (z innymi kolegami, koleżankami) bo wie, że można bawić się ze swoim przyjacielem, ale trzeba też nauczyć się współpracować z innymi, bez wykluczania kogokolwiek. Dzieci uczą się w ten sposób odpowiedzialności za powierzone zadania, porządek w sali oraz za inne dzieci.