RADY DLA RODZICÓW

Codzienne problemy z życia przedszkolaka

Jesteśmy przedszkolem daltońskim i w działaniach kierujemy się maksymą Helen Parkhurst- prekursorki planu daltońskiego

Stawiamy zatem na samodzielność dzieci, poprzez dobór różnych ofert edukacyjnych umożliwiamy dzieciom dokonywanie wyborów, zdobywanie doświadczeń, pokonywanie trudności we właściwym sobie tempie (udzielamy wsparcia-gdy dziecko tego oczekuje, nie wyręczamy dzieci dając im odpowiedni czas na zdobycie określonych umiejętności).

Wykorzystujemy w pracy narzędzia planu daltońskiego m.in. takie jak: tablica obecności, plan dnia, zegar daltoński, tablice zadań, instrukcje czynnościowe i liczne inne wizualizacje .

Pierwszy okres pobytu dzieci w przedszkolu nazywany jest okresem adaptacji- trwa on 2-6 tygodni

Pobyt w przedszkolu wiąże się z wprowadzeniem nowego rytmu dnia. Rytm ten ujęty jest w Ramowym rozkładzie dnia w przedszkolu, który określa stałe powtarzające się elementy m.in.

Pory posiłków:

• ·8:30 śniadanie,
• ·11:30- zupa +owoc/sok,
• ·13:30 – II danie + kompot/deser

Czas na odpoczynek

leżakowanie (grupa 3-4 latków)

12:00-13:15

relaksacja (grupy 4-5-6 latków)

12:00-12:15

Warto stopniowo dostosować rytm dnia w domu, do rytmu dnia w przedszkolu.

Ważnym elementem, ułatwiającym dziecku proces adaptacji, jest nauczenie go czynności samoobsługowych.

3-latek powinien umieć reagować na swoje imię, samodzielnie jeść posługując się łyżką, umyć ręce i buzię, ubrać się , sygnalizować oraz załatwiać swoje potrzeby fizjologiczne- pomoc udzielna w miarę potrzeby   . Warto uczyć dziecko wycierania nosa chusteczką i kichania w „zgięty łokieć”.

Ubranie dziecka 

warto dobrać do wieku dziecka tak, aby nie sprawiało kłopotów.

W przedszkolu dzieci zmieniają obuwie- przygotowujemy zatem dziecku papcie na zmianę. Dodatkowo zachęcamy do zaopatrzenia dziecka w kalosze, które przydadzą się do spacerów po deszczu.

Dla maluchów najkorzystniejsze są spodnie z gumkami. Unikajmy bardzo dopasowanej odzieży, w tym na szelkach lub z guzikami do odpięcia. Bluzki i sweterki powinny być łatwe do zdejmowania i lekko przechodzić przez głowę. Dobrze jest pod bluzkę założyć koszulkę z krótkim rękawem (ubiór na cebulkę). Buty i papcie najkorzystniejsze są bez wiązania lub zapinane na rzepy. Dla maluchów dobrze jest zostawić w szatni worek z zapasowymi rzeczami (majtki , leginsy, bluzka itp.). Zdarza się, że dziecko zajęte zabawą nie zdąży z potrzebą fizjologiczną albo w trakcje posiłku pobrudzi się lub pomoczy się w łazience.

Zachęcamy do rozmów i zabaw z dziećmi , tak by w efekcie potrafiły rozpoznać swoje rzeczy/woreczek spośród innych
i nauczyły się samodzielnie zakładać papcie.

Jedzenie posiłków

bywa czasami problemem. Dzieci w towarzystwie koleżanek i kolegów najczęściej zjadają wszystko, a jeśli dotychczas nie lubiły jakichś potraw poznają je i po czasie akceptują. Niejednokrotnie opowiadają o tym w domu i chcą, aby przygotować podobne posiłki. Dobór składników pokarmowych w przedszkolu odpowiada wymogom zdrowego żywienia i jest kontrolowany przez PSSE. Jeżeli dziecko nie ma alergii na daną potrawę lub nie ma innych przeciwwskazań lekarskich, warto zachęcać dziecko do zjadania wszystkich potraw. Dzieci nie są zmuszane do jedzenia, zachęcamy do skosztowania nowości- często okazuje się, że dziecko nie znało smaku i po spróbowaniu prosi o dokładkę. W przedszkolu praktycznie nie używa się cukru (chyba, że w przepisie jest wskazany jako składnik) , napoje są dosładzane miodem, ponadto dzieci mają stały dostęp do wody. Jeden raz w tygodniu dzieci mają podawane naturalnie wyciskane soki owocowo-warzywne. Dzieci zachęcane są również do zjadania skórek od chleba, chrupania marchewki, kalarepki itp. – podczas chrupania dziecko wykonuje ćwiczenia żuchwy , które m.in. wpływają u dziecka na prawidłowy przebieg rozwoju artykulacyjnego.

Prośba- unikajmy mówienia za dziecko, że czegoś nie lubi jeść, zwłaszcza w jego obecności i zachęcajmy do poznawania nowych smaków.

Jadłospisy są prezentowane w przedszkolu na tablicy ogłoszeń.

Istotnym problemem jest dla wielu dzieci leżakowanie.

Poobiedni odpoczynek jest zalecany szczególnie dla 3 i 4 latków. Pozwala na wyciszenie, relaks, odpoczynek po kilku godzinach hałasu, zajęć i zabawy. Jeśli dziecko zasypia, jest to jeden ze wskaźników, że proces adaptacji przebiega pomyślnie tj. dziecko ma poczucie bezpieczeństwa. Działania związane z leżakowaniem są również okazją do rozwijania u dzieci niezbędnych na późniejszym etapie rozwoju umiejętności tj. samodzielnego rozbierania i ubierania się . Przygotowanie do leżakowania przebiega etapowo- dzieci najpierw oswajają się z sytuacją- po zdjęciu papci , bez przebierania się w piżamkę ( oczywiście, dzieci które są chętne od początku zmieniają odzież) dzieci odpoczywają na swoich leżakach. Dzieci nie muszą spać! Wprowadzamy zasadę, że podczas leżakowania nie chodzimy po sali i nie rozmawiamy – w celu wyciszenia przez kilka pierwszych minut nauczycielka np. czyta bajkę albo odtwarza muzykę relaksacyjną (oddziaływanie tylko na słuch)

W związku z leżakowaniem Rodzice przygotowują dla dzieci pościel – np. duży koc złożony wzdłuż i na nim poszewka + jasiek i piżamka.

Zabieranie ulubionej zabawki do przedszkola

ma tyle zalet co i wad. Misiu czy laleczka przypominające dom, mogą stwarzać dziecku poczucie bezpieczeństwa, szczególnie w pierwszych dniach pobytu w przedszkolu. Jednak zwykle po kilku pierwszych dniach, czasem godzinach, dziecko podejmuje wspólną zabawę z innymi
i wówczas przytulanka przeszkadza. Dziecko nie wie co ma zrobić, bawić się z dziećmi, czy pilnować swojej lali. Bywa, że inne dzieci zainteresowane nową zabawką mogą też się chcieć pobawić. Jeśli nasze dziecko pozwoli na to, będzie świetnie, jeśli nie, może powstać konflikt. Problem pojawia się również w sytuacji, gdy dziecko przyniesie zabawkę bardzo małych rozmiarów i ją zagubi pośród innych zabawek. Odnalezienie bywa niezwykle trudne, czasem bezskuteczne w danym dniu i wówczas dziecko bardzo ten fakt przeżywa.

Podczas pierwszego spotkania ustalimy z Państwem zasady, które będą obowiązywać w tej kwestii.

Rozmowy z dzieckiem o przedszkolu 

są koniecznym elementem edukacji i wyrazem zainteresowania problemami dziecka. Mimo najczęstszego pośpiechu trzeba znaleźć chwilkę, aby dziecko mogło opowiedzieć o spędzonym dniu, o swoich problemach i radościach. Należy pozwolić, aby wyraziło własną opinię na temat przedszkola, pani i innych dzieci. Istotne jest, aby zauważać pozytywne efekty edukacji i rozwoju dziecka i chwalić je za to. W żadnej społeczności, a więc i w przedszkolu nie uda się uniknąć konfliktów. Należy pozwolić dziecku się wyżalić i podtrzymać je na duchu, a jeszcze lepiej przedyskutować problem i wesprzeć je, albo podpowiedzieć rozwiązanie. Dziecko powinno też wiedzieć, że może w takich chwilach zaufać swojej Pani, tak samo jak rodzicom.

Pamiętajmy, że każdą niepokojącą zgłaszaną przez dziecko informację warto omówić z nauczycielem. W przedszkolu dzieci często pokazują inne zachowania niż w domu- w dużej grupie dziecko stopniowo uczy się społecznie akceptowanych zachowań, co wiąże się z doświadczaniem konsekwencji , uczeniem się dzielenia np. zabawkami/przestrzenia , współpracy i czerpania radości z bycia razem.

Stały kontakt i współpraca z nauczycielkami

winny być podstawą wiedzy o rozwoju i problemach dziecka. „Przedszkole” jest partnerem we właściwym kształtowaniu osobowości o dziecka. Pamiętajmy, że etap edukacyjny dzieci w wieku 3 do 6 lat charakteryzuje się indywidualnym, a więc nierównym rytmem rozwojowym. W okresie przedszkolnym dziecka są okresy dużych zmian oraz takie, w których następują one bardzo wolno.

Postępy i rozwój dziecka znajduje odzwierciedlenie w aktualnych jego możliwościach. Postępy mierzone są porównując co potrafi teraz, do tego co potrafiło wcześniej.Uwagi i opinie nauczycielek mogą czasami zaskoczyć pozytywnie lub negatywnie- w zabawie dzieci ujawniają swoje zdolności, talenty, ale również mogą uzewnętrznić się problemy dziecka dotyczące różnych sfer rozwoju.
W każdym z przypadków trzeba zastanowić się nad formami wsparcia dla dziecka.

I na koniec:

SZANOWNI RODZICE!

Dziecko, to mały człowiek mający swoje prawa i obowiązki!

PRZEDE WSZYSTKIM MA PRAWO DO MIŁOŚCI
I AKCEPTACJI.

Rozwój emocjonalny dziecka w wieku przedszkolnym charakteryzuje się niezwykle szeroką paletą zachowań- od płaczu, unikania kontaktu, demonstrowania niechęci (np. odwracanie się, plucia, krzyku, zasłaniania uszu, uciekania ) po śmiech , okazywanie radości np. podskokach, tańcu, śpiewie itp.

Uczucia i emocje dziecka są bardzo ważne, nie wolno ich ignorować, nie powinny wywoływać w dorosłych złości czy powodować odtrącenia i dlatego rozumiejąc potrzeby dzieci wszyscy dołóżmy starań, by okres adaptacji przebiegł dla nich jak najbardziej pomyślnie okazując im przede wszystkim akceptację, wsparcie i zrozumienie.

Liczymy na owocną wspólpracę !